Bir nefesmiş, yolculukmuş, bir anmış hayat dediğin

Bildiğin bir aynaymışım, sana baktığımda kendimi görmüşüm.

Kendimi tanıdıkça insanları tanımışım, insanlarda kendimi bulmuşum

Paylaştıkça zenginleşmişim, zenginleştikçe paylaşmışım

Gidilmez, görülmez yollar varmış, sen gittikçe uzayan

Bir nefesmiş, yolculukmuş, bir anmış hayat dediğin

Sabır birazda tahammülmüş anahtarı, açılmaz derin kapıların

Bir varmış, bir yokmuş ile başlarmış, bu bulmacayı çözen olmamış

Bazıları cebini doldurmuş; yine de elleri boş, doldurduklarını alamadan

Bazıları ruhunu doldurmuş; onlara kalan yaşanmış hatıralarmış

Sonunda yine de hepsi göçmüş buradan


Ben senmişim, öfkeliyken kendime kızmışım; Kendimi sevdiğimde, seni sevmişim

Biriktirdikçe ağırlaşmışım, ağırlaştıkça bağlanmışım dünya malına

Bağlandıkça dünya malına, fark etmemişim dönüşü olmayan yollardan geçtiğimi

Her anmış beni şimdide tutan geri gelmeyen, benden kopan oysa eşitmiş kaybım ile kazancım

Hatıralarmış bende kalan geçmişe dair; Hayallermiş geleceğe beni bağlayan

İhtiyacım olan özgürlük, gökyüzünde yükselen kuşların süzülüşü gibiymiş

Doğum ve ölüm yalanın başı sonu olsa da herkes gerçekmiş ve doğruymuş kendine

Sultan Öztoprak,

26.02.2013


--------------------------------------------------------------------------------------------------